Jej przygotowanie wynikało z mojej wewnętrznej potrzeby mówi po latach. Sanktuarium w Miedniewicach to dla osób wierzących niezwykle ważne miejsce. W XVIII i XIX wieku nazywane Częstochową Mazowsza. To tutaj odbywają się doroczne odpusty, przychodzą pielgrzymki.

Najważniejsze momenty w historii sanktuarium to czas kiedy Jakub Trojańczyk kupił na targu kopię obrazu Świętej Rodziny i powieści ją w swojej stodole. Oddawał mu cześć i zaczęły dziać się cuda. Później w tym miejscu powstał kościół.

Jednym z większych wydarzeń w historii sanktuarium dotyczyło koronacji 250 lat temu, była to pierwsza uroczystość koronacyjna na Mazowszu mówi Agnieszka Olszanowska.

Wnętrze kościoła zostało pomalowane na czarno na znak żałoby po upadku powstania styczniowego, później nastąpiła kasata zakonu ojców reformatów w Miedniewicach, zostali rozproszeni po Polsce. W Miedniewicach zostało jedynie dwóch zakonników. Sanktuarium pamięta też epidemię cholery w XIX wieku. Przychodziły tu pielgrzymki ludzi modlących się o zdrowie, w samych Miedniewicach nikt nie zachorował.

Dwa lata temu podczas dramatycznych nawałnic, kościół ocalał, jest nienaruszony, pomimo, że w jego sąsiedztwie wichura wyrywała drzewa z korzeniami, zniszczone zostały pola kukurydzy, sanktuarium nie ucierpiało w ogóle podkreśla pisarska z gminy Wiskitki.

Sama oprócz tworzenia książek jest bibliotekarką w szkole i felietonistką. Agnieszka Olszanowska w 2015 roku została nagrodzona w Ogólnopolskim Konkursie „Nastoletnie wyzwanie a książkowe wspomaganie” za scenariusz lekcji wychowawczych zachęcających do czytania pt. „Chciane czy niechciane”. Jej pasją jest domowa inkubacja ptaków i kwiaciarstwo. Hobbistycznie prowadzi amatorską hodowlę pawi indyjskich oraz drobiu ozdobnego. Jest autorką: „Przewodnika po Sanktuarium Matki Bożej Świętorodzinnej w Miedniewicach”, „Wirtualnika egoistki”, „Genetycznej samotności”, „Hej, hej, kurczaki!”, „Wakacji w Ladispoli”, ,,Listów z dziesiątej wsi”.