Umawiamy się na rozmowę wieczorem. Dzwonimy. Tymczasem po chwili w telefonie słychać płacz niemowlaka.

– Mamy małą awarię z synem – mówi pan Mariusz.

Maluch, Aleksander, ma zaledwie miesiąc. Po chwili jego tata oddzwania tata i dodaje: – Sytuacja już opanowana. Przyssał się do mleka.

Właściwie mama Malwina opanowała sytuację. Mariusz Darnowski jest znany w Białej Rawskiej nie tylko ze swojej piłkarskiej pasji, ale też z pracy, jest… listonoszem.

– Odkąd pamiętam lubiłem piłkę. Mój ojciec też kopał gałę, ja już, jako dziecko grałem w Białce Biała Rawska. Gdy miałem 16 lat zajęliśmy II miejsce w lidze okręgowej – wylicza.

W wieku 19 lat trafił do klubu w Bukowcu Opoczyńskim, aby powrócić do Białki, a potem grał w Orlętach Cielądz. Z tym klubem awansował. Następnie wrócił w strony rodzinne.

– Jakieś osiem lat temu wyrobiłem sobie uprawnienia trenerskie. Chciałem zobaczyć, jak to jest z tej drugiej strony, nie od strony piłkarza – wyjaśnia.

Niespodziewanie zdobytą wiedzę wykorzystuje w praktyce. W Białej Rawskiej trenuje seniorów. Dodaje, że wywalczyli awans z B klasy do A.

CZYTAJ TAKŻE: - Największe sukcesy? Odkryte talenty i radość wychowanków

Od września jest również trenerem w Akademii Piłkarskiej Sadkowice. Pod swoim okiem ma maluchy rocznik 2011/2012. Czasem zaskakuje widok chłopców na boisku położonym pośród sadów. Daleko od większych wsi.

– Faktycznie, w Akademii zaskoczony byłem liczbą chętnych do gry. Marcinowi (Sęczkowi założycielowi Akademii – przyp. red) udało się wyzwolić zapał. Jest fajna atmosfera. Widać, że zawodnicy się starają – dodaje z uznaniem Mariusz Darnowski.