Adaś przyszedł na świat w 28. tygodniu z wagą 1 350 gramów. Po porodzie dostał 6 punktów w skali Apgar. Przez ponad trzy miesiące szpital był jego domem.

Po specjalistycznych badaniach stwierdzono nieprawidłowości w jego główce – wylewy drugiego stopnia, które jak później się okazało odbiły się na jego sprawności ruchowej.

To jednak nie koniec nieszczęść.

– Adaś w szpitalu przeszedł zapalenie płuc, ciężką sepsę. Baliśmy się, że stanie się najgorsze. Dzięki staraniom lekarzy, antybiotykom i przetaczaniu krwi udało mu się pokonać sepsę – mówi Dariusz Tomaszewski, tata chłopca.

Od powrotu do domu dziecko wymaga rehabilitacji. 

– Próbujemy różnych metod usprawniania synka. Chcemy postawić Adasia na nogi. Największym marzeniem naszego synka  jest zagrać z rówieśnikami w piłkę nożną – dodaje Dariusz Tomaszewski.

Przed drugim rokiem życia u Adasia stwierdzono czterokończynowe mózgowe porażenie dziecięce. Z tego względu dziecku potrzebny jest specjalistyczny wózek.

Adaś sporo podrósł i aby nie „psuć” tego, co wypracowaliśmy poprzez rehabilitację i żeby nie dopuścić do skrzywienia kręgosłupa, oraz prawidłowo zadbać o ustawienie miednicy potrzebuje wózka specjalistycznego, który zapewni mu prawidłową postawę siedzącą i stabilizującą jego ciało.

Dariusz Tomaszewski, ojciec Adasia.

– Do tej pory dzięki pomocy ludzi dobrej woli którzy oddawali nam 1% podatku oraz środkom własnym ponosiliśmy wszystkie koszty, czy to za rehabilitację, sprzęt specjalistyczny oraz turnusy rehabilitacyjne i dojazdy.

Niestety, przyszła epidemia i jeszcze bardziej skomplikowała sprawę, zostały odwołane imprezy masowe które były podstawowym źródłem dochodu naszej rodziny– tłumaczy tata Adasia.