– Pandemia w pewien sposób przyczyniła się do tego, że zaczęliśmy szukać sposobu na przebranżowienie się – mówi na wstępie Ilona.

Ilona wraz z Rafałem są małżeństwem. Jest w nich niesamowita energia i chęć do działania. Dlatego od razu i bez namysłu pokazują swoje rękodzieła. Już na początku rozmowy mocno podkreślają, że w żaden sposób nie kończyli żadnych szkół, ani też kursów związanych z tworzeniem w drewnie.

Rafał na początku zaczął „dłubać” w drewnianym materiał bardziej pod kątem swoich dzieci. Powstały zabawki dla młodych pociech, również pierwsze stoły.

– Trochę też zaczęliśmy szukać w internecie i natknęliśmy się na ciekawe filmiki, pokazujące rękodzieła z żywicy – opowiada Rafał.

Tak rozpoczęły się eksperymenty ze wspomnianą żywicą. W końcu wpadli na pomysł muchy, który przyszedł również spontanicznie.

– Był taki okres w naszym życiu, gdzie często chodziliśmy na wesela. Mój mąż zawsze zakładał muchę, ale na tych imprezach wszyscy dookoła mieli je w zasadzie takie same. Niczym się nie wyróżniały – tłumaczy Ilona.

Postanowili zaryzykować, bo w sumie i tak nie mieli nic do stracenia. Rafał wyjmuje z szuflady pierwszą muchę. To małe guziki zatopione w żywicy. Pierwsze rękodzieło przetarło późniejsze szlaki powstałych much.
– Założyłem tę ją na jedno z wesel, na które zostaliśmy zaproszeni. Zrobiła furorę, ponieważ kilku panów podchodziło do mnie i zadawało pytania, gdzie można nabyć taką muchę. To była ta iskierka do działania – mówi Rafał.

Każda mucha powstaje w specjalnie dedykowanym warsztacie, który z największą chęcią prezentuje Ilona z Rafałem. Pokazują także stół, na którym wyjmują wszystkie dotychczasowe muchy. Jest ich około trzydziestu. Pełna paleta barw. W środku wypełnienia są różne: suszone kwiaty, stare mechanizmy po zegarku, odbite kredki, ale także same kolory.

– To tutaj mają ujście wszystkie nasze pomysły, jeśli chodzi o powstawanie – przekonują.

Jak również zaznaczają, każda z nich jest unikatowa. Nie da się zrobić idealnie drugiej takiej samej.

Każda z tych much ma swoją historię podczas tworzenia, dlatego czasem naprawdę bardzo trudno jest nam się z nią rozstać.

– W żywicy jesteśmy w stanie umieścić praktycznie wszystko. Wachlarz możliwości w zasadzie jest nieograniczony i na chwilę obecną mamy mnóstwo pomysłów, które będziemy chcieli zrealizować – przekonuje Ilona.

Produkcja jednej muchy trwa około tygodnia. To dość żmudny proces wymagający czasu.

– Ale przede wszystkim też precyzji. Muchę trzeba bardzo dokładnie wyciąć z formy. My sami nadajemy jej kształt. Później są kolejne fazy odtłuszczania. To wszystko jest niezmiernie ważne w całym tym procesie – przekonuje Rafał.

Działają niedługo, ale potwierdzają, że odzew i zainteresowanie jest duże. W Polsce oprócz nich jest tylko jeden artysta, który wykonuje podobne rękodzieło.

– Mamy nadzieję, że zainteresowanie będzie jeszcze większe ze względu na odmrażanie życia społecznego po pandemii. Nie ukrywamy, że też jest to dla nas mocne światełko w tunelu – kończy Ilona.