Na widowni zasiedli najstarsi uczniowie skierniewickiego Klasyka. Gość honorowy, ks. biskup Andrzej Franciszek Dziuba, osobisty świadek księdza prymasa Wyszyńskiego, który był przez niego wyświęcony, podzielił się z młodzieżą wspomnieniami o błogosławionym prymasie.

– Kończył seminarium we Włocławku, odbył studia na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, gdzie ja też się uczyłem. Uzyskał doktora z prawa kanonicznego. Potem studiował poza granicami kraju, mogę powiedzieć, że to dzięki niemu dane mi było studiować w Rzymie – wspominał ks. biskup Andrzej Franciszek Dziuba.

– Przez niemal 20 lat mieszkałem w domu, w którym pracował, żył i zmarł prymas Wyszyński. Niemal codziennie bywałem w pokojach, w których mogliśmy razem z jego następcą kardynałem Józefem Glempem, dotykać pamiątek po prymasie tysiąclecia – opowiadał.

Prymas Wyszyński znajduje się na liście honorowych obywateli Skierniewic. Przywołując jego sylwetkę, wszyscy wskazują na jeden obraz – jego uwięzienie przez komunistów w latach 50-tych. Na ten rozdział życia prymasa zwrócił także uwagę biskup Dziuba.

– Podczas uwięzienia jako największy skarb, jaki zdobył Wyszyński, to przestał się bać. Mimo, że go prześladowano, nie pozwalano pisać, nie miał wiadomości od chorego ojca, nie miał odwiedzin, był odosobniony w więzieniu, osadzony bez wyroku, mówił, że się nie bał i to było jego wielkie zwycięstwo – podkreślił. – A przez to, że się nie bał, agenci, którzy go otaczali stracili wielką szansę niszczenia go.

Drugą rzeczą, jaką posiadał Wyszyński, był brak nienawiści.

– Nienawiść była mu obca. Modlił się nawet za głównego sprawcę swojego uwięzienia, za prezydenta Bieruta. Kiedy dotarła do niego ta informacja, już następnego dnia sprawował za niego mszę świętą prosząc o przebaczenie