W 2013 roku w ziemię wbili pierwszą łopatę po ich dom. W myślach powstawał kilka lat wcześniej. Gdy Nina Czarnecka-Pałka dostała działkę od dziadków, zaczęła się analiza starych zdjęć, rysunków i planów. Zaskoczyła wiedzą specjalistów.

– Kiedy poszłam do architekta z narysowanym projektem elewacji, spytał się, czy kończyłam architekturę. Stwierdziłam, że nie. Jeszcze nie! – wspomina ze śmiechem.

Projekt wiernie odtwarza styl narodowy z początku XX wieku. Wierność kryje się w detalach i zastosowanych technologiach. Po roku prac osiągnęli stan tzw. surowy zamknięty, kolejny upływał pod znakiem gromadzenia funduszy na wykończenie wnętrz. Wreszcie mogli w jednym miejscu zgromadzić swoją kolekcję antyków. Trzymali ją nie tylko w swoim blokowym mieszkaniu, ale też upchali po rodzinie.

– Od początku zakładaliśmy, że powstanie taras. Miał być od strony głównego wejścia do domu, ale nie spełnił swojej funkcji. A że jesteśmy maniakami wędrówek po dworach i pałacach, to podczas pobytu nad morzem w Dworze Sześć Dębów w Prusewie wypatrzyłam w końcu taras moich marzeń – mówi gospodyni domu.

Zaczęły się przygotowania do budowy. Jej małżonek na stronie jednej z firm kamieniarskich wyszperał starobruk, który miał trafić na taras. Przebrał kilkadziesiąt ton kamieni, aby wybrać najlepszy materiał. W końcu zrezygnowali z tego pomysłu. Bruk posłużył przy garażu, jako podjazd dla ich „Miętuska”, zabytkowego Chevroleta w tym miętowym kolorze. Budulec na taras wypatrzyli blisko domu.

– Kamienie pochodziły ze starego budynku inwentarskiego, których nie brakowało w naszej wsi. Co ważne, są ciosane mniej więcej w okresie, z którego odtwarzamy nasz dom. Udało się wśród nich odszukać przeróżne stare przedmioty, między innymi kawaleryjski klucz do haceli i oporządzania kopyt, z pewnością pozostałość z okresu wojny – opowiada gospodyni.

Układaniem i murowaniem tarasu zajął się jej mąż przy wparciu starego majstra.

– To była ciężka praca fizyczna. Żadna imitacja kamiennego muru, tylko prawdziwy. Niektóre głazy ważyły 150-200 kg, Nic dziwnego, że trudno znaleźć chętnego do tak ciężkiej pracy – podkreśla Nina Czarnecka-Pałka i dodaje: – Taras będzie wyłożony granitem. Wypatrzyliśmy wzór podczas zwiedzania pałacu w Galinach. Co ciekawe od lat jest tam kierownik odbudowy, który zajmuje się przywracaniem świetności obiektowi. Specjalnie umówiliśmy się z nim na rozmowę. Oprowadził nas po pałacu. Dostaliśmy kontakt do firmy, która z granitu tworzy dzieła sztuki.

Pogoda właściwie kończy sezon prac na zewnątrz. Tymczasem małżeństwo dalej pracuje nad swoim projektem…

– Teraz zajęliśmy się piętrem i strychem. Jak to dawniej w dworach bywało, zjeżdża na noc coraz więcej gości. Potrzebne więc są pokoje gościnne na górze. Myślę, że na piętrze będzie też miejsce na nasze zbiory art-deco – tłumaczy gospodyni dworu.