Zuzanna Szczepanik zawiesza na szyi złoty medal, obok Martyna Gasińska zapina bluzę z orzełkiem na piersi. Niedawno walczyły na Mistrzostwach Europy juniorów i kadetów w kickboxingu. Poprawiają do zdjęcia włosy, przybierają bojową pozycje zaciskając pięści. Wraz z nimi kilkanaście dziewczyn, zawodniczek Rawskiego Klubu Karate Kyokushin.

– Do klubu trafiłam za namową kolegi, to było w pierwszej klasie podstawówki. Z tego, co widzę, obecnie zdecydowanie więcej dziewczyn trenuje sztuki walki, niż kiedyś – wyznaje Zuzanna.

Martyna dodaje: – Nasz przykład, że jeździmy na zawody, pokazujemy się w internecie, to też działa motywująco dla nich.

Gasińska wspomina, że już w przedszkolu, gdy ujrzała plakat rekrutacyjny Rawskiego Klubu Karate Kyokushin, chciała trenować sztuki walki. Miała przykład z domu, bo jej mama w dzieciństwie chodziła na karate. Córka zainspirowała tatę.

Patrycja Rzeźnik kolejna zawodniczka klubu również zaobserwowała wzrost zainteresowania dziewczyn sztukami walki. – Jakieś 10 lat temu, gdy zaczęłam trenować, to może chodziła piątka dziewczyn. Teraz grubo ponad dziesięć. Oprócz karate i kickboxingu, gram w piłkę nożną – wylicza.

Jej koleżanka Julita Kopczyńska marzy o czarnym pasie.

– W wieku siedmiu lat zaczęłam treningi. Chodziłam z koleżanką, dołączyła wkrótce kolejna. Z naszej trójki tylko ja zostałam – opowiada.

Teraz chodzi do szkoły ponadpodstawowej i już myśli o przyszłości.

– Chciałam zostać dietetykiem, ale też trenerem personalnym. Dlatego trenuję, aby zdobyć czarny pas i zostać sensei (instruktorem karate – przyp. red.) – mówi.

Przyznaje, że czas wolnego nie ma zbyt wiele. Niedawno wykorzystała chwilę, by obejrzeć film „Karate Kid”, kultowy dla wielu pasjonatów karate.

– Opowiada o chłopaku, który jest nękany przez kolegów. Zaczyna trenować karate i to pomaga mu stać się najlepszym – opowiada Julita.

– Pewnie, że biłam się już z chłopakiem – uśmiecha się drobniutka blondynka, Izabella Trzonek.

Jej koleżanka, również z młodszych klas podstawówki, z niecierpliwością czeka grudniowych zawodów. Ma nadzieję, że się zaklasyfikuje.

– Miałam mnóstwo energii w sobie. Dlatego rodzice zapisali mnie na zajęcia. Miałam wtedy cztery lata. Na tych treningach trzeba się mocno wymęczyć, wieczorem zasypiam natychmiast – uśmiecha się Ania Chmielewska.

Wśród ćwiczących jest matka trójki dzieci. Jej córki też ćwiczą karate.

– Cztery lata temu na zajęcia przyprowadzałam Różę, a półtora roku później dołączył syn. Trenuje też Karolinka, ma sześć lat. Teraz ja zaczęłam chodzić i czasem zagląda mąż – opowiada Monika Sitkowska-Wenta.

Znajduje czasu i motywację do treningów, chociaż pracuje fizycznie. Chciała poprawić kondycję, ale teraz marzy też o osiągnięciach – zdobycia kolejnych stopni, czyli pasów. A nawet uczestniczyć w zawodach. Dlaczego jej zdaniem kobiety wybierają ten rodzaj sportu?

– Aby pokazać, że też są silne nie tylko fizycznie, ale też psychicznie – komentuje.