– Zilustrować na zdjęciu tak ciężki problem, jakim jest depresja, było dla mnie prawdziwym wyzwaniem – mówi Michalina Antoniak, jedna z autorek wystawy. – Starałam się wejść w skórę chorej osoby, by samemu zrozumieć problem i próbować pomóc innym. Pod maską uśmiechu na twarzy kryje się cierpienie, ogromny smutek – komentuje swoją pracę.

– Teraz młodzi ludzie chcą być piękni, idealni, chcą być dorośli... kiedy jednak skończyłam 18 lat zdałam sobie sprawę, że trzy lata pandemii, tak naprawdę zabrały mi dzieciństwo – mówi Natalia Kacprzak, kolejna autorka wystawy. – Myślę, że wystawa, którą przygotowaliśmy może uświadomić młodzieży, że problem depresji dotknąć może każdego, ale można sobie z nim poradzić – dodaje.

– Mój problem zaczął się właśnie w pandemii. „Uwięziona” we własnym domu nie wierzyłam w siebie, zaczęłam się objadać, potem były takie sytuacje, że nie jadłam wcale

– Chciałam pokazać problem depresji szkolnej – zwraca uwagę Anita Różycka. – Uważam, że nawet uśmiechnięci na co dzień uczniowie, którzy dobrze się uczą, zdobywają nagrody, borykają się z problemem depresji. Często dużo i ciężko pracują na swoje sukcesy, ich praca okupiona jest wieloma wyrzeczeniami i zupełnie nie zdają sobie sprawy, że borykają się z depresją. Sama wiem po sobie, bo dobrze się uczę, nauka jest dla mnie najważniejsza i nie myślę o zdrowiu, a przecież ono jest dużo ważniejsze niż sukcesy i osiągnięcia.

– Mamy nadzieję, że tą wystawą komuś pomożemy i po jej obejrzeniu osoba, która odkryje w sobie problem, zdecyduje się na wizytę u psychologa – podkreślają uczniowie.