– Rozumiem zapewnienia, że próg zwalniający poprawi bezpieczeństwo, ale w wielu miejscach nam, jako załodze kartki pogotowia ratunkowego, progi przeszkadzają – mówi Adam Stępka, rzecznik prasowy Wojewódzkiej Stacji Ratownictwa Medycznego w Łodzi, który jest także czynnym ratownikiem medycznym pracującym w karetce. – Przez konieczność zwolnienia przed progiem jest możliwość, że spóźnimy się z dojazdem do pacjenta. Takie miejsca jak Maków, gdzie progi są co kilka metrów, Lipce Reymontowskie na wylocie w stronę Słupi, gdzie próg jest bardzo wysoki, sprawiają nam duże kłopoty. Pogotowie nie robi statystyk straconego czasu na progach zwalniających, ale szybkość interwencji jest kluczowa w naszej pracy. Liczą się sekundy i minuty.

Progi zwalniające są na wielu gminnych i powiatowych drogach dają złudne poczucie bezpieczeństwa, choć tak naprawdę w wielu przypadkach są niebezpieczne. Dodatkowo utrudniają codzienność, choćby rolnikom, którzy przemieszczają się tymi drogami potężnymi maszynami. Próg zwalniający może spowodować uszkodzenie kombajny czy siewnika. Mieszkańcy często szantażem emocjonalnym wymuszają ustawienie progu.

– Jak dyskutować z argumentami, że trzeba postawić próg, bo „jak kogoś zabije samochód”, to będzie moja wina? Jak przekonywać, że próg będzie bardziej przeszkadzał niż pomagał? – rozkłada ręce Mirosław Belina, starosta skierniewicki.

Cały artykuł w papierowym wydaniu "Głosu" z 30 listopada.