(fot. Beata Pierzchała)
Mieszkają tutaj od 1968 roku. Wcześniej była tu jeszcze jedna kolejowa rodzina, ale teraz zostali już sami. – Dobrze nam tu jest – mówi mieszkanka kolejowego budynku. – Dzieci chciały nas wziąć do siebie, ale nie chcieliśmy. Mam tu wszystko, czego nam potrzeba.
To ulica Kolejowa w Głuchowie. Stary budynek to namiastka dworca, a także mieszkania dwóch kolejowych rodzin. Został wybudowany tuż obok torowiska kolei wąskotorowej. Jakieś dwadzieścia lat temu była tutaj także kasa biletowa. Teraz mieszkają tu tylko dwie osoby – małżeństwo. Oboje nie chcą podać swoich imion, dlatego na potrzeby tego artykułu nazwiemy ich Kasia i Teofil.
– Wie pani jacy są ludzie – mówi pani Kasia. – Zaraz będą się śmiać za płotem, że po gazetach się wychwalamy. Opowiemy o naszym życiu, tylko bez zdjęć i naszych imion.
Przystajemy na brzegu niegdysiejszego peronu.
– Tutaj pracowałem od 1968 roku. Moim zadaniem było odprawiać pociągi. Jeździły tutaj pociągi osobowe, ale i towarowe. Kilka razy dziennie, a towarowe to najczęściej w nocy. Kolej dała nam tu mieszkanie – mówi pan Teofil wskazując palcem na lewą stronę budynku. – Przez środek była poczekalnia i kasa biletowa, a po prawej stronie druga rodzina. Z sąsiadem na zmianę pracowaliśmy przy odprawianiu pociągów. Ludzie dojeżdżali stąd do pracy w Rawie Mazowieckiej.
Całą ciekawą historię znajdziecie w papierowym "Głosie" z 29 sierpnia.
Jak oceniasz ten artykuł?
Głosów: 5
-
5
BARDZO PRZYDATNY -
0
ZASKAKUJĄCY -
0
PRZYDATNY -
0
OBOJĘTNY -
0
NIEPRZYDATNY -
0
WKURZAJĄCY -
0
BRAK SŁÓW
0Komentarze
Portal eglos.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść wpisu. Wpisy niezwiązane z tematem, wulgarne, obraźliwe lub naruszające prawo będą usuwane. Zapraszamy zainteresowanych do merytorycznej dyskusji na powyższy temat.