Sprawą w I instancji zajmował się sąd Rejonowy w Rybniku, który wyrokiem z 5 października 2023 r., uznał Lucynę W. za winną tego, że znęcała się nad swoim psem rasy mieszanej w ten sposób, że będąc osobą opiekującą się i zobowiązaną do opieki nad zwierzęciem nie udzieliła pomocy i nie zapewniła opieki medycznej w związku z rozpadającym się guzem nowotworu i doprowadziła do stanu agonalnego spowodowanego rozpadem gnilnym nowotworu, przy czym czyn ten popełniła mając znacznie ograniczoną zdolność do pokierowania swoim postępowaniem za co wymierzył jej karę grzywny oraz orzekł wobec skazanej zakaz posiadania wszelkich zwierząt.
Z uwagi na brak wniesienia apelacji przez strony postępowania, wyrok uprawomocnił się.
Do sprawy włączył się Prokurator Generalny, który wniósł skargę kasacyjną na korzyść skazanej zarzucając wyrokowi Sądu Rejonowego w Rybniku rażące i mającego istotny wpływ na treść wyroku naruszenie przepisu prawa karnego tj. art. 35 ust. 4b ustawy o ochronie zwierząt. W ocenie Prokuratora orzeczenie środka karnego w postaci zakazu posiadania wszelkich zwierząt nie może mieć miejsca bez jednoczesnego wskazania okresu obowiązywania tego zakazu, gdyż przepisy ustawy obligują do jego orzeczenia w latach, na okres od roku do lat 15.
Stawiając powyższy zarzut Prokurator Generalny wniósł o uchylenie wyroku w zaskarżonej części i przekazanie sprawy w tym zakresie Sądowi Rejonowemu w Rybniku do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy uznał kasację za oczywiście zasadną. Jak czytamy w uzasadnieniu, zaskarżony wyrok został wydany z rażącym naruszeniem przepisów ustawy o ochronie zwierząt. W oparciu o przepis art. 35 ust. 3a ww. ustawy, w razie skazania za przestępstwo znęcania się nad zwierzętami sąd może orzec tytułem środka karnego zakaz posiadania wszelkich zwierząt albo określonej kategorii zwierząt. Jednakże zgodnie z kolejnymi ustępami tego artykułu, zakaz ten orzeka się w latach, od roku do lat 15.
Zgodnie z uzasadnieniem wyroku Sądu Najwyższego, lektura sentencji zaskarżonego orzeczenia nie pozostawia wątpliwości co do tego, że Sąd Rejonowy w Rybniku, orzekając wobec skazanej Lucyny W. środek karny w postaci zakazu posiadania wszelkich zwierząt, nie określił czasu trwania tego środka. Dlatego trafnie określono w kasacji jej kierunek - na korzyść skazanej. Nie jest też możliwe konwalidowanie tego uchybienia w postępowaniu wykonawczym, skoro zgodnie z ustawą czas trwania środka karnego powinien zostać określony w wyroku skazującym.
Zaniechanie sądu stanowiło zatem rażące naruszenie przywołanych norm prawa materialnego, które w efekcie doprowadziło do uchylenia zaskarżonego wyroku w części dotyczącej orzeczenia o środku karnym w postaci zakazu posiadania wszelkich zwierząt. Sąd Rejonowy w Rybniku, ponownie rozpoznając sprawę w tym zakresie, będzie miał na uwadze powyższe rozważania i wyda orzeczenie zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa materialnego.
Zabijanie i znęcanie się nad zwierzętami jest zagrożone karą pozbawienia wolności do trzech lat. Sąd może dokonać nadzwyczajnego złagodzenia kary i w takim przypadku wymierzyć karę ograniczenia wolności lub grzywny.
W razie skazania za zabicie zwierzęcia a także za znęcanie się nad zwierzęciem sąd może orzec tytułem środka karnego zakaz posiadania wszelkich zwierząt albo zakaz posiadania zwierząt określonej kategorii. Orzeczenie zakazu na tej podstawie może choć nie musi być orzeczone. Jednakże jeżeli sprawca działał ze szczególnym okrucieństwem, orzeczenie tego zakazu jest obligatoryjne.
0Komentarze
Portal eglos.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść wpisu. Wpisy niezwiązane z tematem, wulgarne, obraźliwe lub naruszające prawo będą usuwane. Zapraszamy zainteresowanych do merytorycznej dyskusji na powyższy temat.