Obie strony mają rację. Narzędzie pozwalające popchnąć sprawy ważne we właściwym kierunku to wizja lokalna. Udaje nam się do niej zachęcić dwie bardzo ważne osoby, w których rękach dziś spoczywa powodzenie realizacji projektu rawianina Marka Pięcka, czyli burmistrza Piotra Irlę i prezesa spółdzielni Adama Iwaszkiewicza.
Nie wyprzedzając historii – to będzie opowieścią skomplikowanych relacji lokalnych i niechęci narastających między aktorami latami.

Bloki przy ulicy Sobieskiego w Rawie Mazowieckiej to wymarzone miejsce do życia, osiedle zaplanowano na tarasach – dosłownie. Rawianie starannie swoje zielone „półeczki” zagospodarowali. Marek Pięcek mieszka w bloku numer 10. Jak przed innymi budynkami na osiedlu, również przed "dziesiątką" ustawiono ławeczki. Przed blokiem ludzie mają kilka drzew dających chłód gdy trzeba, zatrzymujących hałas docierający tu z drogi. Ławki stoją karnie w rzędzie, prócz jednej -- wyraźnie cofniętej w stosunku do chodnika.

Tyle, że dystans, który podnosił komfort odpoczynku stał się problemem. Po deszczu placyk przy ławce zamienia się w nieznośną breję. Na najlepiej ustawionej ławce po deszczu bez kaloszków odpoczywać nie można. Pan Marek zwrócił się zatem do spółdzielni, by placyk – 1,5 na 1 metr, ta utwardziła. Prezes Adam Iwaszkiewicz „inwestycji” konsekwentnie odmawia. Marek Pięcek z równym uporem – trzeci rok – chodzi wokół zadania.

Pytamy szefa R-MSM czy oby jego opór wobec uporządkowania kawałka klepiska nie był czystą złośliwością. Zarządzający spółdzielnią poinformował, że być może trochę złej woli można by się doszukać w jego konsekwencji, ale zapewnia, że "stanowisko jest tarczą, która chroni interesy większości spółdzielców".

W czym rzecz? Ławeczka to miejsce spotkań, a im miejsce spotkań jest przyjemniej zorganizowane, tym chętniej pan Marek i jego znajomi zechcą z atrakcji korzystać. Konflikt gotowy. Prezes Iwaszkiewicz przyznaje, że jest zwolennikiem tezy, że problemom należy zapobiegać, aniżeli je rozwiązywać, a nie on jest od wychowywania obywateli.

Tłumaczenie jest bulwersujące, podobnie, jak propozycja, jaką pan Marek otrzymał od prezesa spółdzielni – jeśli tak bardzo chcesz położyć kostkę, to zrób to w czynie społecznym.

Okazji do zrealizowania marzenia pan Marek Pięcek upatruje w remoncie ulicy Sobieskiego. Położenie nowego chodnika wymagało ściągnięcia starej kostki, resztowany materiał doskonale nadaje się do realizacji jego małego planu.

Okazuje się, że wszak rawianin w swym uporze jest osamotniony to faktycznie reprezentuje interesy grupy mieszkańców, którzy utwardzenia placyku pod buty pragną. Burmistrz Piotr Irla mówi – dam kostkę. Prezes Iwaszkiewicz kolejną debatę wokół projektu Pięcka kwituje – gotowy jestem zakończyć tę dyskusję.

Czekamy na zaproszenie na spotkanie na ławeczce pod dębami w deszczowy dzień. Podobno uda się jeszcze w tym roku suchą stopą usiąść w tym miejscu.

Pytanie brzmi:

• CZY W MIEJSKIEJ PRZESTRZENI NALEŻY ZREZYGNOWAĆ Z USTAWIANIA ŁAWECZEK, CZY ORGANIZACJI KWIETNIKÓW, SKORO W LOKALNEJ SPOŁECZNOŚCI ZAWSZE ZNAJDZIE SIĘ OBYWATEL, KTÓRY DOBRO WSPÓLNE ZNISZCZY ALBO WYKORZYSTA W SPOSÓB NIEWŁAŚCIWY?

• WYCHOWYWAĆ, CZY KARAĆ OBYWATELI?

Do tematu wrócimy.